Κάθε φορά που πηγαίνω σε εκδήλωση Δημοτικού Σχολείου, αναλογίζομαι πόσο λάθος είχα κάνει τότε που επέλεγα Σχολή. Έπρεπε να επιλέξω Παιδαγωγική Ακαδημία (τότε ήταν ακαδημίες), και ξέρετε γιατί; Γιατί όταν μπαίνω μέσα σε ένα σχολείο νιώθω τουλάχιστον 15χρόνια νεότερος! Αυτό είναι ένα δώρο. Ένα δώρο από τα παιδιά, που χαίρονται καθημερινά όλοι οι διδάσκαλοι. Τα παιδιά μας είναι υπέροχα!
Αυτή τη φορά πήγα στη γιορτούλα που έκανε το 2ο Δημοτικό Σχολείο Ύδρας. Το κτίριο είναι πανέμορφο! Κτισμένο πριν από το 1800 (!), με αυλή γεμάτη πεύκα κι ένα γραφικό ολόασπρο εκκλησάκι για να συμπληρώνει την εικόνα και να μας πηγαίνει πίσω σε άλλες εποχές...
Ένα σμάρι παιδάκια, από τα πιο μικρά πιτσιρίκια μέχρι τα μεγαλύτερα της 6ης που αποχαιρετούν το σχολειό τους. Γεμίζουν το χώρο, πλημμυρίζουν τα μάτια μας από τα παιχνίδια και το τρεχαλητό, ξεχειλίζουν τ' αυτιά μας απ'τις φωνές και τα τραγούδια... Και όλα τους, μα όλα τους, μέσα στην καλή χαρά! Θέλετε κάτι τα όμορφα τραγούδια, οι χοροί και τα σκετσάκια τους, κάτι τα ωραία δωράκια που πήρανε από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων, αλλά κυρίως και πάνω απ’ όλα οι καλοκαιρινές διακοπές, είχαν ξεσηκώσει τρελό κέφι στα παιδιά. Περάσαμε υπέροχες και αξέχαστες στιγμές μαζί τους, γεμάτες με γέλιο, τραγούδι, χαρά, αλλά και συγκίνηση. Σας ευχαριστώ, όλους: τις Δασκάλες,τους Δασκάλους, την Πρόεδρο και τα Μέλη του Συλλόγου Γονέων και κυρίως ευχαριστώ εσάς παιδιά! ΚΑΛΟ & ΞΕΓΝΙΑΣΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
