Το φως της Ύδρας

Όσοι ζούμε στο όμορφο νησί της Ύδρας, έχουμε ακούσει να γίνεται λόγος -κυρίως από ζωγράφους και φωτογράφους- για το περίφημο “φως της Ύδρας”. Φυσικά, με τη φράση αυτή δεν εννοούν ότι η Ύδρα έχει ένα άλλο φωτιστικό σώμα (ένα δικό της ήλιο ας πούμε). Η διαφορά με το υδραϊκό φώς, είναι ότι τα πάντα στο νησί αποκτούν μια ιδιαίτερη διαύγεια, μια καθαρότητα. Τα χρώματα παίρνουν μια εντονότερη απόχρωση, γίνονται πιο ζωντανά. Το φαινόμενο αυτό, εγώ το βλέπω -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- κυρίως κατά το Φθινόπωρο.

Θα μου πείτε τώρα, κάθε φωτογράφος ξέρει ότι το φθινοπωρινό φως έχει μια απαλότητα, μια γλυκάδα, που οφείλεται, ως επί το πλείστον,  στην αμβλύτητα της γωνίας των ηλιακών ακτίνων επάνω στη γη. Όμως, εδώ στην Ύδρα, όλα λειτουργούν στον μέγιστο βαθμό, συνεπικουρούμενα μάλιστα και από την ιδιαίτερη αυτή διαύγεια που είπαμε, δίνουν ένα αποτέλεσμα κυριολεκτικά συγκλονιστικό.

Όσοι πιστοί λοιπόν, και εννοώ όσοι εραστές του ωραίου, προσέλθετε στην όμορφη Ύδρα! 

Νέα Σχολική Χρονιά!

Με αρκετά φθινοπωρινό καιρό άρχισε η καινούργια σχολική χρονιά για τα παιδιά. Όπως ακριβώς και πέρσι, ο καιρός αποφάσισε να βοηθήσει τους μικρούς μας…“κατεργάρηδες”, να επιστρέψουν στους… πάγκους τους, γι’ αυτό ο ήλιος κρύβονταν συνέχεια πίσω από βαριά σύννεφα, ενώ η δροσούλα ευνόησε ακόμα και μερικά μακριά μανίκια!

Φέτος σας δίνω φωτογραφίες από τον Αγιασμό του Γυμνασίου Λυκείου Ύδρας. Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από τα Δημοτικά και οι ευθύνες όλων πολύ μεγαλύτερες, αλλά δεν λείπει και η καλή διάθεση και η όρεξη για δουλειά!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ! 

Πρωτοβρόχια με καλοκαιρινή διάθεση!

Γεύση Φθινοπωρινή από την τελευταία ίσως συναυλία του φετινού καλοκαιριού. Ο καιρός μας τα “χάλασε” λιγάκι το περασμένο Σάββατο. Από το μεσημέρι, σύννεφα μαζεύτηκαν στον έως τότε καλοκαιρινό ουρανό της Ύδρας. Με βροντές, αστραπές και με το “πρώτο-βρόχι”, το Φθινόπωρο έκανε αισθητή την παρουσία του. Δρόσισε η ατμόσφαιρα, καθάρισε, και έγινε ιδανική, θα λέγαμε, για τη προγραμματισμένη βραδινή συναυλία στο ΙΑΜΥ.

Το βραδάκι όμως, άρχισαν και πάλι να πέφτουν μερικές σταγόνες. Βλέποντας αυτό, η κα. Ευγενία Συριώτη, η μεγάλη αυτή “δασκάλα”, ξεκίνησε την συναυλία της αμέσως, χωρίς τους προλόγους και τις συνηθισμένες εισαγωγές, οκτώ και μισή ακριβώς! Έτσι, ενώ η υπέροχή φωνή της ήδη ταξίδευε όσους είχαν ανεβεί στο δώμα από νωρίς, οι θέσεις πίσω ακόμη γέμιζαν με τον κόσμο που κατέφθανε…  Σε λίγο στο δώμα επικρατούσε το απροχώρητο και πολλοί στέκονταν όρθιοι στο πίσω μέρος.

Ένα πιάνο, ένα ντέφι και δύο μαράκες αρκούσαν για να συνοδεύσουν την μεγάλη ερμηνεύτρια και τις τρείς πολύ αξιόλογες κυρίες που την συνόδεψαν στην σκηνή. Τα τραγούδια τόσο γνώριμα και τόσο αγαπημένα, που όλο το κοινό σιγοτραγουδούσε μαζί με τις ερμηνεύτριες. Συγχαρητήρια στον Πολιτιστικό Σύλλογο της Ύδρας και στο ΙΑΜΥ για την πρωτοβουλία τους να αποχαιρετίσουμε το καλοκαιράκι με αυτή την πολύ-πολύ γλυκιά συναυλία!

Υ.Γ. Κάτι μου λέει πως αυτή δεν θα είναι η τελευταία συναυλία από την φετινή σαιζόν στην Ύδρα…

Γραφείο Διαφημίσεων… “Η ΠΟΝΤΙΚΟΜΑΜΗ”

 

Χθες το πρωί έμαθα από ένα φίλο, ότι κάποιος “καλοθελητής” έχει φωτοτυπήσει το post  για την εκδήλωση διαμαρτυρίας που είχα ανεβάσει πριν μερικές ημέρες, και το  αφισοκόλλησε σε διάφορα σημεία του νησιού μας. Πράγματι, κι εγώ το είδα σήμερα σε τουλάχιστον δύο διαφορετικά.

Πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή, πως δεν με πειράζει το γεγονός ότι κάποιος αναδημοσιεύει τις απόψεις μου, εφ’ όσον τηρούνται ορισμένοι κανόνες δεοντολογίας. Από τη στιγμή που αναρτώ τις σκέψεις μου στο διαδίκτυο, γνωρίζω ότι θα τις διαβάσουν πολλοί (ασχέτως εάν συμφωνούν ή διαφωνούν με αυτές). Εξ άλλου γι’ αυτό υπάρχουν τα blog, για να μπορούμε να εκφραζόμαστε ελευθέρως δημοσίως και πάντοτε τηρώντας ορισμένους κανόνες.

Με ενοχλεί όμως, το ότι αυτός που αποφάσισε να με… διαφημίσει, το έκανε χωρίς να με ρωτήσει. Στη “Ζωή στην Ύδρα”, έχουν αναρτηθεί τα τελευταία 3 χρόνια πάνω από 110 αναρτήσεις (για συναυλίες, εκθέσεις, συνεντεύξεις κ.λ.π.). Γιατί λοιπόν, ο αυτόκλητος διαφημιστής μου, δεν αναδημοσίευσε κάποια από όλες εκείνες; Μήπως γιατί δεν εξυπηρετούσαν εύκολα καταστάσεις “καπελώματος”;

Τώρα -θα μου πείτε- μπορεί κάποιος απλώς να συμφώνησε με όσα γράφω και να χάρηκε τόσο πολύ που θέλησε να μοιραστεί τη χαρά του και με τους συντοπίτες του… Τί να πω…Μπορεί… Πάντως έχω την αίσθηση ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων, θα έχουμε και άλλα τέτοια φαινόμενα.

Για να μην σας κουράσω άλλο, θα κλείσω το ζήτημα αυτό, λέγοντας ότι φοβάμαι πως ορισμένοι (ως συνήθως ανώνυμοι) προσπαθούν να εντάξουν την “Ζωή στην Ύδρα” σε καθαρά μικρο-παραταξιακές λογικές και συμφέροντα. Και αυτό δείχνει ότι έχω πολύ δρόμο μπροστά μου ακόμα.

Μακάρι να κάνω λάθος…

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Διεθνές Καλλιτεχνικό Φεστιβάλ της Ύδρας

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού δόθηκε στα πλαίσια του 1ου Διεθνούς Καλλιτεχνικού Φεστιβάλ της Ύδρας. Στο κατάμεστο δώμα του Ι.Α.Μ.Υ. η Ελευθερία Αρβανιτάκη, πλαισιωμένη από καταξιωμένους καλλιτέχνες, ερμήνευσε αγαπημένα τραγούδια στην ήσυχη υδραϊκή νύχτα. Ο κόσμος πολύς, ακόμα και στα βράχια που περιβάλουν το Μουσείο, έβλεπε κανείς σκαρφαλωμένους “ακροατές”.

Όμορφη καλοκαιρινή βραδιά, σε μια Ύδρα που αποχαιρετά (απρόθυμα και τεμπέλικα) το φετινό καλοκαιράκι.

Για τις φωτογραφίες που θαυμάζετε από την συναυλία πρέπει να ευχαριστήσω θερμά τον φίλο και “συνάδελφο” Νίκο Κιάφα από το υδραίικο φωτογραφείο IRIDA.

Ξεκίνησε το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ύδρας

 

Την Τετάρτη 1η Σεπτεμβρίου ξεκίνησε το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ύδρας. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ που διοργανώνεται από ιδιώτες (όχι από κάποιο συγκεκριμένο φορέα) και ζητά να τέρψει την όραση με εικαστικές εκδηλώσεις (όπως είναι εκθέσεις καλλιτεχνών), την ακοή με μουσικές εκδηλώσεις (συναυλίες γνωστών ελλήνων και ξένων ερμηνευτών), αλλά και την γεύση, με  παραδοσιακή κουζίνα, νόστιμες συνταγές και λιχουδιές από γνωστή ελληνίδα Σεφ. Αν δεν κάνω λάθος αυτό το τελευταίο με περιλαμβάνεται για πρώτη φορά σε πρόγραμμα φεστιβάλ! Ήδη πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ συναυλία βυζαντινής μουσικής με τη χορωδία της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, στο προαύλιο χώρο του Καθεδρικού Ναού και στο τέλος προσφέρθηκε στους ακροατές δροσερή σπιτική λεμονάδα και υδραίικα αμυγδαλωτά.

Τα συγχαρητήριά μας αξίζουν τόσο οι συμμετέχοντες στο φεστιβάλ, όσο και οι εμπνευσμένοι διοργανωτές του.

Η… λαοθάλασσα της “Υδραίισας Φώκιας”

Όσοι ζούμε στην Ύδρα, αγαπητοί μου φίλοι, δεν περιμέναμε ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο! Και εξηγούμαι : Δεν πιστεύαμε, ότι θα μπορούσαν ποτέ όλοι οι Υδραίοι να συνασπιστούν και να συμφωνήσουν σε κάποιο ζήτημα όλοι μαζί. Σύλλογοι, φορείς, πολιτικές παρατάξεις, απλός κόσμος όλων των επαγγελμάτων και όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Όλοι μαζί! Ήταν κάτι που το νομίζαμε… ακατόρθωτο, κάτι σαν θαύμα. Γιατί και οι Υδραίοι, όπως όλοι οι Έλληνες, “είναι δέκα άνθρωποι ένδεκα γνώμες”.

Ε, λοιπόν αυτό το θαύμα το κατόρθωσε η… “Υδραίϊσα Φώκια” (έτσι ονομάζεται ένας οικολογικός σύλλογος). Μόνο που το κατόρθωσε εναντίον της! 

Μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η “Υδραίισα Φώκια” στο Ι.Α.Μ.Υ. ήταν η αφορμή για να ξεχειλίσει το ποτήρι και να κατεβεί πλήθος κόσμου στο λιμάνι μπροστά από το Μουσείο, με πλακάτ και σημαίες για να διαμαρτυρηθεί εναντίον ενός ιδιότυπου ξενόφερτου προστατευτισμού που τα τελευταία χρόνια έχει επιβληθεί στην Ύδρα. Η λαοθάλασσα που προέβλεπε η “Υδραίισα Φώκια”- δυστυχώς γι’ αυτήν- δεν υπήρξε στην εκδήλωσή της στο Μουσείο, αλλά απ’ έξω, διαμαρτυρόμενη!

Δεν έχω χρόνο και χώρο εδώ για να επεκταθώ, σχετικά με την σύγχυση που επικρατεί στη “Φώκια” (την “Υδραίισα” εννοώ), και έχει μπλέξει τις έννοιες “παραδοσιακό”, “διατηρητέο” και “αρχαιολογικό”, με την έννοια “οικολογία”.

Νομίζω ότι έχω αναφερθεί παλαιότερα για το ανεδαφικό (ως προς το οικολογικό σκέλος) της διατήρησης του παραδοσιακού Υδραϊκού οικισμού, ως έχει. Η Ύδρα, με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα είναι ένας από τους πιο σπάταλους οικισμούς σε ενέργεια. Είναι ένας από τους πιο εχθρικούς οικισμούς απέναντι στην πανίδα και τη χλωρίδα του νησιού. Και όσο διατηρείται αυτή η “στυγνή παραδοσιακότητα”, τόσο θα καταναλώνουμε τσάμπα ενέργεια και τόσο θα καταστρέφουμε το περιβάλλον του Νησιού μας.

Αντιδράσεις όμως όπως αυτή, ίσως δείχνουν ότι οι Υδραίοι αφυπνίζονται σιγά σιγά και ίσως αρχίσουν να κατανοούν στο εξής το συμφέρον του τόπου τους, που τελικά είναι και συμφέρον της τσέπης τους.