Όσοι ζούμε στην Ύδρα, αγαπητοί μου φίλοι, δεν περιμέναμε ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο! Και εξηγούμαι : Δεν πιστεύαμε, ότι θα μπορούσαν ποτέ όλοι οι Υδραίοι να συνασπιστούν και να συμφωνήσουν σε κάποιο ζήτημα όλοι μαζί. Σύλλογοι, φορείς, πολιτικές παρατάξεις, απλός κόσμος όλων των επαγγελμάτων και όλων των βαθμίδων εκπαίδευσης. Όλοι μαζί! Ήταν κάτι που το νομίζαμε… ακατόρθωτο, κάτι σαν θαύμα. Γιατί και οι Υδραίοι, όπως όλοι οι Έλληνες, “είναι δέκα άνθρωποι ένδεκα γνώμες”.
Ε, λοιπόν αυτό το θαύμα το κατόρθωσε η… “Υδραίϊσα Φώκια” (έτσι ονομάζεται ένας οικολογικός σύλλογος). Μόνο που το κατόρθωσε εναντίον της!
Μια εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η “Υδραίισα Φώκια” στο Ι.Α.Μ.Υ. ήταν η αφορμή για να ξεχειλίσει το ποτήρι και να κατεβεί πλήθος κόσμου στο λιμάνι μπροστά από το Μουσείο, με πλακάτ και σημαίες για να διαμαρτυρηθεί εναντίον ενός ιδιότυπου ξενόφερτου προστατευτισμού που τα τελευταία χρόνια έχει επιβληθεί στην Ύδρα. Η λαοθάλασσα που προέβλεπε η “Υδραίισα Φώκια”- δυστυχώς γι’ αυτήν- δεν υπήρξε στην εκδήλωσή της στο Μουσείο, αλλά απ’ έξω, διαμαρτυρόμενη!
Δεν έχω χρόνο και χώρο εδώ για να επεκταθώ, σχετικά με την σύγχυση που επικρατεί στη “Φώκια” (την “Υδραίισα” εννοώ), και έχει μπλέξει τις έννοιες “παραδοσιακό”, “διατηρητέο” και “αρχαιολογικό”, με την έννοια “οικολογία”.
Νομίζω ότι έχω αναφερθεί παλαιότερα για το ανεδαφικό (ως προς το οικολογικό σκέλος) της διατήρησης του παραδοσιακού Υδραϊκού οικισμού, ως έχει. Η Ύδρα, με τον τρόπο που λειτουργεί σήμερα είναι ένας από τους πιο σπάταλους οικισμούς σε ενέργεια. Είναι ένας από τους πιο εχθρικούς οικισμούς απέναντι στην πανίδα και τη χλωρίδα του νησιού. Και όσο διατηρείται αυτή η “στυγνή παραδοσιακότητα”, τόσο θα καταναλώνουμε τσάμπα ενέργεια και τόσο θα καταστρέφουμε το περιβάλλον του Νησιού μας.
Αντιδράσεις όμως όπως αυτή, ίσως δείχνουν ότι οι Υδραίοι αφυπνίζονται σιγά σιγά και ίσως αρχίσουν να κατανοούν στο εξής το συμφέρον του τόπου τους, που τελικά είναι και συμφέρον της τσέπης τους.
