Η εξόδιος ακολουθία του π. Αθανασίου Κουλούρα

Σήμερα το πρωί μέσα σε ένα κατάμεστο, από Υδραίους, Μοναστήρι και σε ατμόσφαιρα φορτισμένη συγκινησιακά, ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία του παπα-Θανάση.

Την ακολουθία τέλεσε ο Μητροπολίτης μας κ. ΕΦΡΑΙΜ με την συμμετοχή του Μητροπολίτου Κυθήρων κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ. Στην ακολουθία  συμμετείχαν όλοι οι ιερείς της Ύδρας, καθώς και άλλοι ιερείς της Μητροπόλεώς μας. 

Για τον εκλιπόντα μίλησαν ο Δεσπότης μας, ο π. Ακίνδυνος, ο κ. Δήμαρχος και ο κ. Γεώργας.

Ο π. Αθανάσιος ξεκίνησε το τελευταίο του ταξίδι σε τούτο το κόσμο από το Μοναστήρι που τόσο αγάπησε και πιστά υπηρέτησε σε όλη του τη ζωή.

Ας είναι αιώνια η ανάμνησή του στις καρδιές μας!

Μεταφέρθηκε στον Καθεδρικό η σορός του π. Αθανασίου

Μεταφέρθηκε η σορός του αειμνήστου π. Αθανασίου στον Καθεδρικό Ναό, όπου και θα παραμείνει έως αύριο που θα τελεστεί η εξόδιος ακολουθία.

Το βράδυ θα τελεστεί η ιερά αγρυπνία.

Εκδημία μακαριστού Γέροντος π. Αθανασίου Κουλούρα

Σας μεταφέρω το Δελτίο Τύπου για την κοίμηση του υδραίου γέροντα ιερέα π. Αθανασίου Κουλούρα. Αιωνία η μνήμη!

“Μετ’ οδύνης πολλής και άλγους ψυχής αγγέλομεν την προς Κύριον εκδημίαν του μακαριστού Γέροντος Πανοσ. Αρχιμ. π. Αθανασίου Κουλούρα τ. Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας Σπετσών και Αιγίνης, και τ. εφημερίου του Ι. Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας. Ο μακαριστός Γέροντας εγεννήθη εν Ύδρα την 1η Ιανουαρίου 1913. Απεφοίτησε από το παλαιό σχολαρχείο. Γνώστης της ψαλτικής τέχνης και της Βυζαντινής Μουσικής, την οποία διδάχθηκε κατά την προσέλευσή του, την 1η Αυγούστου 1935, στην ιστορική Ιερά Μονή του Προφήτου Ηλιού Ύδρας από τον τότε μακαριστό Καθηγούμενο Αρχιμ. Ιερόθεο Πραματάρη.Υπήρξε καλλικέλαδος και κάτοχος των διατάξεων του Τυπικού της Εκκλησίας και αυστηρός τηρητής αυτών. Κατέλιπε δε, πλήθος μαθητών. Μοναχός εκάρη στην ως άνω Ιεράν Μονήν την 28ην Μαρτίου 1936 και έλαβε το όνομα Αγάθων. Έλαβε τον βαθμό του διακόνου στην ίδια Ιερά Μονή την επόμενη της κουράς του, ήτοι την 29ην Μαρτίου 1936, από τον μακαριστό Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κυρόν Προκόπιον τον Καραμάνο. Στον βαθμό του Πρεσβυτέρου χειροτονήθηκε την 10η Απριλίου 1947 (Μ. Πέμπτη) στον Ιερό Καθεδρικό Ναό της Παναγίας Φανερωμένης Ύδρας (Μοναστήρι) από τον ίδιο Μητροπολίτη και έλαβε το όνομα Αθανάσιος. Έλαβε το οφφίκιον του Αρχιμανδρίτου από τον ίδιο Μητροπολίτη την 15ην Αυγούστου 1952, εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στον εορτάζοντα Ι. Καθεδρικόν Ναόν. Υπηρέτησε ως εφημέριος του Ἱ. Καθεδρικού Ναού Ύδρας από της χειροτονείας του σε Πρεσβύτερον, από 10/4/1947 μέχρι 31/1/1986, ήτοι συνολικά 39 περίπου έτη. Ως συνταξιούχος από 1/2/1986 μέχρι το 2008 προσέφερε εφημεριακές υπηρεσίες του στον Ιερό Καθεδρικό Ναό. Συνολική διακονία του εις την Ιερά Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης έτη 69.

Ωσαύτως διετέλεσε:

1) Πρόεδρος του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Καθεδρικού Ναού Ύδρας, αντικαταστήσας τον αείμνηστο Αρχιμανδρίτη Ιερόθεο Παπαδάκη από 30/5/1960 μέχρι της συνταξιοδοτήσεώς του την 31/1/1986.

2) Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος από του έτους 1961 μέχρι το 1994.

Διακρίσεις:

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εκτιμήσασα την εβδομηντακονταετή αρίστη διακονία του εις την Ορθόδοξον Ελληνική Εκκλησία τον εβράβευσε με την ανώτατη διάκριση του Χρυσού Σταυρού του Αγίου Παύλου, τον οποίον του απένειμε στην Ύδρα την 28ην Οκτωβρίου 2001 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. ΕΦΡΑΙΜ, ως εκπρόσωπος του τότε Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ.

Η εξόδιος ακολουθία θα ψαλή εν τω Ιερώ Καθεδρικώ Ναώ Κοιμήσεως Θεοτόκου την 19ην Νοεμβρίου ε.έ και ώρα 10.00 π.μ. προεξάρχοντος του Σεβ. Μητροπολίτου Ύδρας Σπετσών καί Αιγίνης κ.κ ΕΦΡΑΙΜ.”

H γιορτή του Αγ. Ακινδύνου

Είναι μια γιορτή που δεν την ξέρει πολύς κόσμος. Και σίγουρα οι Ακίνδυνοι είναι πολύ λιγότεροι από τους Γιάννηδες ή τους Δημήτρηδες. Εγώ τόσα χρόνια γνώρισα μόνον έναν, εδώ στην Ύδρα, τον π. Ακίνδυνο Δαρδανό. Ο π. Ακίνδυνος είναι ο προϊστάμενος του Καθεδρικού, του “Μοναστηριού” πού λένε οι παλιοί υδραίοι, και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεώς μας. Όμως πάνω απ’ όλα αυτά είναι ένας πολύ καλός και αγαπητός μου φίλος. Σήμερα το πρωί τέλεσε την ονομαστήριο λειτουργία προς τιμήν των Αγ. Ακινδύνου, Αφθονίου, Ελπιδοφόρου και Ανεμποδίστου. Ο Ναός γέμισε με φίλους, γνωστούς, συνεργάτες και με όσα μέλη από την οικογένειά του μπόρεσαν να έρθουν (ο π. Ακίνδυνος έχει 5 παιδιά που είναι στο προνήπιο, το σχολείο, το λύκειο και το πανεπιστήμιο). Εκεί βρέθηκα για λίγο και εγώ, για να συνεορτάσω και να του ευχηθώ. Από αυτή την όμορφη και λιτή Θ. Λειτουργία  σας δίνω μερικές εικόνες.

Χρόνια Πολλά και ευλογημένα στον π. Ακίνδυνο και την καλή οικογένειά του! Εύχομαι απ’ την καρδιά μου να τους προστατεύει και να τους ενισχύει- στις δύσκολες τούτες ημέρες- η θαυματουργή δύναμις της Παναγίας της Φανερωμένης, του Νεομάρτυρα Αγ. Κων/νου του Υδραίου και του Αγ. Ακινδύνου. 

  

 

 

Μα τόσο παλαβοί είναι…;

Πρόσφατα διάβασα την ανακοίνωση της Μητρόπολης που ανέβασε στο site της σχετικά με την φορολογία που πλήρωσε τον προηγούμενο χρόνο στο Κράτος. Ξέρετε πόσο; 311.460 € ! Οι εκκλησιές, τα μοναστήρια, ακόμα και τα ιδρύματα πλήρωσαν φόρο. Και όχι φόρο για τα μάτια του κόσμου, όπως μερικοί γιατροί, αστρολόγοι κ.λ.π. που διάβαζα σε εφημερίδα ότι πλήρωναν 280€ και είχαν στις καταθέσεις τους (στην Ελλάδα μόνο) εκατομμύρια!

Έχουμε ένα Νοσοκομείο εδώ στην Ύδρα. Υπάρχει ένα και στην Αίγινα. Και τα δύο είναι Ιδρύματα της Εκκλησίας μας. Από το Κράτος δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ επιχορήγηση. ΤΙΠΟΤΑ. Όμως υποκαθιστούν το κράτος στον “ευαίσθητο” τομέα της Υγείας (που λένε οι “έντιμοι” πολιτικοί μας) και μάλιστα το κάνουν πολύ καλύτερα. Ξέρετε γατί; Γιατί χωρίς να παίρνουν επιχορηγήσεις και ενώ τα Δημόσια Ταμεία (ΙΚΑ κλπ) χρωστούν σ’ αυτά Νοσοκομεία  πολλά λεφτά, τελικά καταφέρνουν να επιβιώνουν και βγάζουν και πλεόνασμα στους απολογισμούς ! Μάλιστα. Kαλά διαβάσατε, πλεόνασμα! Στον καιρό των κρατικών ελλειμμάτων, τα ιδρύματα της Εκκλησίας είναι πλεονασματικά. Πώς γίνεται αυτό;

Είναι αρκετοί οι λόγοι που συμβάλλουν για να τα καταφέρνει τόσο καλά η τοπική μας εκκλησία. Οι πιο σημαντικοί είναι: 

• η προσφορά και η εμπιστοσύνη των πολιτών, του “πιστού λαού” που είναι η ψυχή κάθε έργου της εκκλησίας μας
• η σωστή Διοίκηση που έχει τίμια διαχείριση (και όχι “λαμογιά”), που απαγορεύει την σύναψη ύποπτων συμβάσεων, και αποτρέπει τα διάφορα “μαγαζάκια”
• η άριστη απόδοση των εργαζομένων τους, που λειτουργούν σχεδόν πάντα, έξω και πέρα από τα στενά “συνδικαλιστικά” συμφέροντα. Άνθρωποι που κάνουν τη δουλειά τους σωστά, χωρίς να περιμένουν μίζες και  “γρηγορόσημα” ή  πλασματικές υπερωρίες.
• Υπάρχει βέβαια ένας ακόμα παράγοντας που προηγείται όλων των άλλων, αλλά τον γράφω στο τέλος γιατί είναι λίγο, ας μου επιτρέψετε την έκφραση, “υποκειμενικός”. Είναι η βοήθεια του Θεού που στηρίζει, σκεπάζει και προστατεύει την Εκκλησία Του στους αιώνες, και δεν την εγκαταλείπει ποτέ. Αλλά δυστυχώς στις μέρες μας, αυτό δεν το πιστεύουν όλοι…

Όπως όμως κι αν το δούμε, το γεγονός παραμένει. Η εκκλησία προσφέρει στον λαό, καλύπτοντας σε πολλά σημεία την ανυπαρξία του κράτους και διαχειρίζεται πολύ καλύτερα την περιουσία της από ότι η κρατική μηχανή. Απέναντι λοιπόν στην ελαττωματική πολιτική εξουσία, υπάρχει κάτι που δουλεύει καλά.

Παρ’ όλα αυτά ορισμένοι πολιτικοί επιτίθενται στην εκκλησία με απαξιωτικούς αφορισμούς του τύπου “οι παπάδες έχουν λεφτά και πρέπει να συμβάλλουν στην δημόσια οικονομία”, “να φορολογηθεί η εκκλησία”. Και τα λένε αυτά οι πολιτικοί, για τους οποίους ακούμε τόσα, διαβάζουμε καθημερινά email με το πώς “έφαγαν” μια λωρίδα κυκλοφορίας από καινούργια εθνική οδό (με επιδοτήσεις της ΕΕ), ή πώς διόρισαν τις κουνιάδες, τις αδελφές, τις ανιψιές και τις γυναίκες τους, (ενώ δεν γίνονται προσλήψεις), ή πώς δημιουργούνται 70 καινούργιοι οργανισμοί του δημοσίου (ενώ συγχωνεύονται και καταργούνται οι οργανισμοί), ή πώς βοήθησαν για να “γέρνουν” καλύτερα τα καινούργια μας υποβρύχια (ενώ πρέπει να είναι αξιόπλοα και ασφαλή), πώς, πώς, πώς…Μα, τόσο παλαβοί είναι;

Τελικά ο σοφός λαός μας έχει να πει κάτι που ταιριάζει γάντι στην σημερινή κατάσταση: “Φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης”.        

Πάει και ο ΟΤΕ…

Το κατάστημα του ΟΤΕ στην Ύδρα έκλεισε. Υπήρξαν συνεχείς περικοπές και υποβαθμίσεις στις προσφερόμενες υπηρεσίες του, εδώ και δύο χρόνια. Ούτε τηλεφωνικές συσκευές είχε, ούτε συνδέσεις internet, ούτε καν κάρτες για τα κινητά ή τα σταθερά. Είχε μείνει μόνο ένα Ταμείο για την εξόφληση των Λ/μων και έκλεισε κι αυτό. Έμαθα ότι θα μείνει ολιγομελές τεχνικό προσωπικό για να καλύψει τυχόν βλάβες των τηλεφωνικών υποδομών του νησιού μας. Κάτι είναι κι αυτό θα μου πείτε, από το τίποτα. Όμως δυστυχώς, για μικρά μέρη όπως η Ύδρα, είναι δύσκολο να μείνουν τέτοιες υπηρεσίες ειδικά σε καιρό… Μεσοπροθέσμου!

Παλιότερα υπήρχε Δικαστήριο, Τελωνείο και άλλες υπηρεσίες. Πριν 2 χρόνια έφυγε η ΔΕΗ, τώρα ο ΟΤΕ. Μας έμεινε μονάχα η ΔΟΥ, όσο θα μείνει κι αυτή. Θα μου πείτε υπάρχει το Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο, η Σχολή, η Μητρόπολη. Ε, και; Ποιές υποθέσεις ενός πολίτη-κατοίκου μπορούν αυτές οι Υπηρεσίες να διεκπεραιώσουν; Καμία. Από την άλλη μεριά, πώς θα λειτουργήσουν κι αυτές ακόμα, αν φύγει η ΔΟΥ; Πολύ φοβάμαι ότι η Ύδρα οδηγείται σε μικρή Τουριστική Βραχονησίδα. Κάτι σαν την Πάρο ή την Σαντορίνη στο πιο μικρό τους, αλλά πιο… αρχοντική (!) Θα λειτουργεί κάθε καλοκαίρι, περίπου για 3-4 μήνες  και τους υπόλοιπους μήνες θα κατεβάζει τα ρολά.

Και πριν κλείσω αυτό το post: Τί θα γίνει με το μεγάλο κτίριο (ιδιόκτητο αν δεν κάνω λάθος) που μέχρι πρότινος στέγαζε τα γραφεία του ΟΤΕ; Μήπως θα μείνει κλειστό και αναξιοποίητο στεγάζοντας μόνο τις τεχνικές υπηρεσίες του; Ένα τεράστιο κτίριο για 1 γραφείο και μια αποθήκη.

Τελικά, κατά πού πέφτει αυτό το Βασίλειο της Δανιμαρκίας; Ξέρετε, εκεί που υπάρχει κάτι σάπιο… 

Πρεμιέρα ταινίας επιστημονικής Φαντασίας "Η Ελλάδα το 2011"

Μην μου πείτε... Αν σας το έλεγε κάποιος πριν από μόλις τρία χρόνια, ότι θα ζούσατε τέτοιες ηρωϊκές, πένθιμες και...εξωπραγματικές στιγμές στην χώρα μας θα το πιστεύατε; Μάλλον όχι! Αλλά τί να κάνουμε; Έτσι είναι εδώ, στην Ελλάδα. Έχουμε Κυβερνήσεις που τις ψηφίζουμε για να σώσουν τον τόπο. Και όταν αποτυγχάνουν ψηφίζουμε να μας σώσουν άλλες για να αποτύχουν κι αυτές και πάει λέγοντας. Προς το παρόν μας...σώζει η άκρως επιτυχημένη κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου....

Γι όλους αυτούς τους λόγους, και για μερικούς ακόμη που φοβάμαι ότι θα έρθουν πολύ σύντομα, αποφάσισα να βγάλω το widget με τα ειρηνικά και γαλήνια ψαράκια από το blog μου και να τα αντικαταστήσω με το widget που θα μας πληροφορεί για το καθημερινό... "Απεργιολόγιο".

Τι να κάνουμε φίλοι μου, εδώ που φτάσαμε πρέπει να εφαμόσουμε αυτό που έλεγαν κι οι φίλοι μας οι γάλλοι: "à la guerre comme à la guerre".

Κανονισμός Καθαριότητας από τον Δήμο

Με πολλή χαρά, έλαβα και διάβασα τον καινούργιο Κανονισμό Καθαριότητας από τον Δήμο Ύδρας, ο οποίος φαντάζομαι ότι σύντομα θα μοιραστεί στα σπίτια και τις επιχειρήσεις του νησιού. Επιτέλους ο Δήμος μας παίρνει ευρωπαϊκό προσανατολισμό! 

Είναι ένα μικρό, εύχρηστο και καλαίσθητο έντυπο 10 σελίδων, στο οποίο παραθέτονται πληροφορίες και όροι σχετικά με τα απορρίμματα και τη φύση τους και δίνονται οδηγίες για την σωστή συμπεριφορά δημοτών - και κατοίκων γενικότερα- για την καθαριότητα του νησιού μας. Τον Κανονισμό ανοίγει με σύντομο και εμπνευσμένο χαιρετισμό ο Δήμαρχος Ύδρας κ. Άγγελος Κοτρώνης απ’ όπου σας μεταφέρω: 

“Η καθαριότητα είναι σίγουρα αρχοντιά και μόνο αρχοντιά αρμόζει στην αρχόντισσα Ύδρα. Όπως φροντίζουμε το σπίτι μας να είναι καθαρό, ακόμα περισσότερο πρέπει να φροντίζουμε το μοναδικό νησί μας, να αστράφτει από καθαριότητα.”    

Διαβάζοντας τον κανονισμό χάρηκα. Παρ’  ότι οι τελευταίες δύο σελίδες του είναι αφιερωμένες στα πρόστιμα που θα επιβάλλονται στους παραβάτες… Κατά την άποψή μου, πρέπει επιτέλους οι πολίτες να μάθουν ότι έχουν και υποχρεώσεις εκτός από δικαιώματα. Το θέμα των υποχρεώσεων των πολιτών απέναντι στο κράτος, σε όποια μορφή διοίκησης (ή εξουσίας αν θέλετε) είναι κάτι πολύ παρεξηγημένο στην μεταπολιτευτική Ελλάδα. Μάθαμε ότι έχουμε δικαιώματα και ξεχάσαμε ότι έχουμε υποχρεώσεις. Ενώ φοροδιαφεύγαμε, κτίζαμε αυθαίρετα, δεν πληρώναμε τα ασφαλιστικά ταμεία, ή τα τέλη ύδρευσης και τόσα άλλα, όμως είχαμε αξιώσεις στην καλή λειτουργία της κρατικής μηχανής, όταν έρχονταν η ώρα των δικαιωμάτων μας. Επιτέλους, είναι καιρός να μάθουμε ότι έχουμε και υποχρεώσεις, όπως συμβαίνει σε κάθε πολιτισμένη χώρα.

Φωτιά σε εξέλιξη στην Ύδρα.

Το μεσημέρι γύρω στις २.०० ξέσπασε φωτιά λίγο έξω από την πόλη της Ύδρας κοντά στα παλιά σφαγεία και εξαπλώθηκε προς την πλευρά της "Μπουαγιάς"!
Μέχρι και την ώρα αυτή που ανεβάζω το post, επιχειρούν στην περιοχή εναέρια μέσα, ελικόπτερα, αλλά και αεροπλάνα, προσπαθώντας να σβήσουν τις φλόγες που ήδη έχουν περάσει την κορυφή του λόφου και κατεβαίνουν...
Το ευτυχές στην όλη προσπάθεια (αν μπορούμε να μιλάμε για κάτι τέτοιο), είναι η απουσία του ανέμου που αποτρέπει τις γρήγορες εξαπλώσεις...

Το "Πάσχα του Καλοκαιριού" στην Ύδρα

   

Έτσι λέμε εδώ στην Ύδρα την γιορτή του Δεκαπενταύγουστου: "Πάσχα του Καλοκαιριού", γιατί είναι σαν ένα δεύτερο Πάσχα για την Ύδρα. Γιορτάζει το ιστορικό της "Μοναστήρι", γιορτάζει η θαυματουργή εικόνα της, η Παναγία η Φανερωμένη, η Παναγιά των Ναυμάχων, γιορτάζει όλη η Ύδρα!

Από την όμορφη καλοκαιριάτικη Ύδρα,

Χρόνια Πολλά σε όλους!

Έκθεση Αγιογραφίας

Στο περιστύλιο του "Μοναστηριού" η αγιογράφος κα. Μαρία Χατζηβασιλείου εκθέτει και φέτος έργα της, έχοντας βάση το ξύλο, τον καμβά, την πέτρα ή ακόμη και τον σοβά. Η έκθεση θα Το ενδιαφέρον με τα έργα της γνωστής αγιογράφου, είναι ότι οι δημιουργίες της δεν περιορίζονται από την καθιερωμένη μορφή της εικόνας αλλά βλέπουμε είτε να προβάλουν οι μορφές μέσα από το κάδρο τους, σαν να είναι ζωντανές και να προσπαθούν να ξεφύγουν από το πλαίσιο, είτε να σχηματίζονται σε τμήματα τοιχοποιίας, λες και αποτελούν μέρος μεγαλύτερης σύνθεσης. Όπως έχω ξαναγράψει, τα χρώματα που χρησιμοποιεί η καλλιτέχνης είναι ζωντανά και έντονα, δίνοντας στο τελικό αποτέλεσμα μια μοναδική πινελιά φρεσκάδας. Δείτε λίγες φωτογραφίες από τα εγκαίνια της εκθέσεως.

Το όμορφο χθες στο σήμερα

Με μια πανέμορφη παράσταση, ο ερασιτεχνικός θεατρικός όμιλος της Ύδρας, δηλαδή οι υδραίοι ερασιτέχνες ηθοποιοί και εραστές του θεάτρου, σαλπάρισε από το δώμα του ΙΑΜΥ για χρόνους περασμένους, γεμάτους με αναμνήσεις τόσο όμορφες και τόσο αγαπημένες. Μαζί τους ταξίδεψαν όσοι υδραίοι και επισκέπτες μπόρεσαν να φτάσουν μέχρι το δώμα του Μουσείου. Και το λέω αυτό, γιατί δεν θυμάμαι ποτέ σε μια παράσταση να γίνεται τέτοιο αδιαχώρητο! Είναι πολλοί αυτοί που δεν κατάφεραν να παρακολουθήσουν την παράσταση. Είναι επίσης πολλοί αυτοί που σκαρφάλωσαν στα βραχάκια γύρω από το ΙΑΜΥ, αφού κι από εκεί κάτι έβλεπαν. Και πιστέψτε με άξιζε τον κόπο!

Οι σκηνές όλες διαλεγμένες από τον πολύ αγαπημένο ελληνικό κινηματογράφο του χθες. Οι ηθοποιοί, ένας κι ένας. Ποιόν να πρωτο-ξεχωρίσω; Όλοι τους υπέροχοι, ο Ζήκος, η ατυχήσασα, ο κ. Πετροχείλος, η δεσποινίς Διευθυντής, ο πίπης, το ζεύγος Κοκοβίκου, η μαντάμ Πελαζύ, ο τσιριμπίμ-τσιριμπόμ…όλοι τους! Μπράβο βρε παιδιά και σας ευχαριστούμε! Μας χαρίσατε δύο αξέχαστες βραδιές. Μας δείξατε ότι έχετε ταλέντο, πολύ ταλέντο!  Και περιμένουμε σύντομα νέα σας…

Μπράβο και στην αγαπητή κα Ντίνα Αδαμοπούλου, την διευθύντρια του ΙΑΜΥ που συμπαρίσταται σε κάθε προσπάθεια και με τον τρόπο αυτό καταφέρνει και βρίσκεται πάντα στις καρδιές όλων των υδραίων.

Θα προσπαθήσω να μην αδικήσω κανέναν από τους πρωταγωνιστές μας (όλοι τους είναι πρωταγωνιστές) και για τον λόγο αυτό θα ανεβάσω όσες περισσότερες φωτογραφίες μπορώ: