Τρίτη 28 Δεκεμβρίου 2010

Καλή Επιτυχία στον Δήμαρχο κ. Άγγελο Κοτρώνη

Orkomosia_17
Την Κυριακή στις 26 του μηνός και σε κλίμα... Χριστουγεννιάτικο έγινε η ορκωμοσία της καινούργιας Δημοτικής αρχής. Ο κόσμος που συγκεντρώθηκε για να συγχαρεί τους επιτυχόντες ήταν πολύς. Τόσο πολύς, που οι διοργανωτές προς στιγμήν σκέφτηκαν να πραγματοποιήσουν την ορκωμοσία στο ήδη γεμάτο προαύλιο του Μοναστηριού, γιατί επικρατούσε το αδιαχώρητο και ορισμένοι φοβήθηκαν μήπως... καταρρεύσει το πάτωμα του Δημαρχείου από το βάρος τόσων ανθρώπων. Όπως έλεγαν αρκετοί παλαιότεροι Υδραίοι, πρώτη φορά μαζεύτηκε σε ορκωμοσία τόσος κόσμος. Την ορκωμοσία τέλεσε ο Δεσπότης μας και ευχήθηκε καλή επιτυχία στο καινούργιο Δήμαρχο Άγγελο Κοτρώνη και το νέο Δημοτικό Συμβούλιο, επισημαίνοντας ότι η τοπική εκκλησία -όπως πάντοτε- θα βρίσκεται αρωγός στα προβλήματα του τόπου μας και θα συνεργάζεται με τον Δήμο για την πρόοδο της Ύδρας. Στην ομιλία του ο νέος Δήμαρχος τόνισε ότι ξεκινά πλέον μια καινούργια μέρα, μια φωτεινή ημέρα, για την Ύδρα και για τους κατοίκους της και επεσήμανε ότι οι Υδραίοι δεν μπορούν πλέον να ζητούν, αλλά ήρθε η ώρα να απαιτήσουν πράγματα για τον τόπο τους.
Εύχομαι κι εγώ από αυτό εδώ το αρθράκι καλή επιτυχία στο νέο μας Δήμαρχο, τον  Άγγελο Κοτρώνη αλλά και καλό... κουράγιο, γιατί είμαι βέβαιος ότι ότι έργο που ανέλαβε μόνο εύκολο δεν θα είναι.
Δείτε λίγες φωτογραφίες από την τελετή. Θα σας είχα περισσότερες αν ο κόσμος δεν ήταν τόσο ασφυκτικά πολύς.

Kotronis_01 Kotronis_02

Orkomosia_11 Kotronis_03

Orkomosia_08

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Οι όμορφες Χριστουγεννιάτικες Βιτρίνες μας

Hydra on Xmas_03 Έχω την αίσθηση ότι η απερχόμενη δημοτική αρχή δεν φρόντισε φέτος τα χριστουγεννιάτικα φωτάκια της Ύδρας όσο τις προηγούμενες χρονιές (ίσως επειδή πλέον... απέρχεται). Αυτό όμως δεν μας πτόησε καθόλου.
Οι συμπολίτες μας στόλισαν τα σπίτια και τις βιτρίνες των καταστημάτων τους και το αποτέλεσμα είναι άκρως εντυπωσιακό! Βιτρίνες που αν και μικρότερες, δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τις Αθηναϊκές.
Ελάτε να πάμε μαζί μια βόλτα στη βραδινή Ύδρα που ντύθηκε γιορτινά και Χριστουγεννιάτικα και να θαυμάσουμε μαζί μερικές απ' τις λαμπερές εικόνες της.
Σιγά σιγά θα προσθέτω κι άλλες φωτογραφίες, καθώς κάθε βραδάκι θα βγαίνω βόλτα και θα απολαμβάνω το όμορφο θέαμα.

Hydra on Xmas_01 Hydra on Xmas_04

Hydra on Xmas_05 Hydra on Xmas_02

Hydra on Xmas_06 Hydra on Xmas_08

Hydra on Xmas_09 Hydra on Xmas_07

Hydra on Xmas_19 Hydra on Xmas_20

Hydra on Xmas_11 Hydra on Xmas_12

Hydra on Xmas_17

Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Η Αγία Βαρβάρα και ο χειμώνας

AG BARBARA_02

 AG BARBARA_04  Τελικά οι παλιοί είχαν μεγάλη σοφία… Όταν έλεγαν ότι ο χειμώνας έρχεται με τα “ΝικολοΒάρβαρα” ήξεραν πολύ καλά τι έλεγαν. Ήδη η θερμοκρασία έπεσε τουλάχιστον 5 βαθμούς από την Παρασκευή και μάλλον θα ακολουθήσει χειμωνιάτικη πορεία με τις πρωϊνές θερμοκρασίες να βρίσκονται γύρω στους 8 βαθμούς. Ας καλωσορίσουμε λοιπόν και φέτος τον χειμώνα στην Ύδρα.

Όπως έχω ξαναγράψει, οι δύο αυτές γιορτές – δηλαδή της αγίας Βαρβάρας και του αγίου Νικολάου-  σηματοδοτούν και ημερολογιακά στον νησί μας, την έναρξη της χειμωνιάτικης σαιζόν. Όσοι είναι να φύγουν, δεν τους βρίσκει ποτέ η αγια-Βαρβάρα στην Ύδρα. Και δεν μιλώ για τους τουρίστες (εκείνοι έχουν φύγει εδώ και δύο μήνες), αλλά για πολλούς υδραίους, οι οποίοι επιστρέφουν στον Πειραιά, στην “χειμωνιάτικη πατρίδα” τους.  Και έτσι μένουμε στην Ύδρα εμείς οι λίγοι. Για ορισμένους από εμάς όμως, τούτη εδώ είναι η καλύτερη εποχή της Ύδρας. Επικρατεί ησυχία, μια γαλήνη και μια ηρεμία που μας πηγαίνει πίσω σε άλλους χρόνους και λειτουργεί “θεραπευτικά” στο κουρασμένο από την καλοκαιρινή ένταση μυαλό μας. Μου θυμίζει, αυτό που μας έλεγε στις παραδόσεις του από τον “Εκκλησιαστή”, ο πολύ αγαπημένος καθηγητής μου Ν. Μπρατσιώτης :  “τοις πάσιν χρόνος, και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν… καιρός του ζητήσαι και καιρός του απολέσαι καιρός του φυλάξαι και καιρός του εκβαλείν ”, για όλα υπάρχει ο κατάλληλος χρόνος, “ο καιρός τους”, και καλώς υπάρχει.

Χρόνια πολλά λοιπόν, σε όσους γιορτάζουν, στη Βαρβάρα και τον Νικόλα, εύχομαι από καρδιάς υγεία και ευτυχία! Και κλείνοντας εύχομαι καλόν… χειμώνα σε όλους! 

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Συγχαρητήρια στην καινούργια Δημοτική Αρχή

New_01 Όπως είχα πει από καιρό, η “Ζωή την Ύδρα” δεν μπλέκεται με τις δημοτικές εκλογές και γι’ αυτό επέλεξα την περίοδο αυτή να μην γράψω σχεδόν τίποτε που να αφορά το όμορφο νησάκι στο οποίο ζούμε. Τώρα που όλα τελείωσαν και σιγά σιγά αρχίζει να πέφτει η λάσπη που ορισμένοι φρόντισαν και πάλι να ρίξουν αφειδώς, μπορώ και θέλω να συγχαρώ από εδώ  τον καινούργιο μας Δήμαρχο τον κ. Άγγελο Κοτρώνη, ο οποίος κέρδισε από τον πρώτο γύρο και μάλιστα με διαφορά μεγάλη! Συγχαρητήρια λοιπόν, τόσο στον Δήμαρχο και φίλο Άγγελο Κοτρώνη, όσο και στους καινούργιους Δημοτικούς Συμβούλους μας! 

Ένας φίλος υδραίος είπε: “Ο Αυτοκράτορας πέθανε, ζήτω ο Αυτοκράτορας”!

Όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι ακριβώς. Η αλήθεια είναι ότι ο υδραϊκός λαός μετά από δέκα έξι χρόνια συνεχούς εκπροσώπησης από τον απερχόμενο πλέον δήμαρχο, άλλαξε σελίδα και επέλεξε τον κ. Άγγελο Κοτρώνη. Αυτό από μόνο του αποτελεί μια σημαντική αλλαγή. Οι πολλές και συνεχόμενες επανεκλογές ίσως δημιουργούν μια αλαζονεία, ίσως δίνουν την ψευδαίσθηση της μονιμότητας. Αυτό όμως είναι κάτι εντελώς ξένο στον νέο μας δήμαρχο, αφού αφ’ ενός είναι καινούργιος, αφ’ ετέρου ο κ. Κοτρώνης δεν διαθέτει το ύφος του “βασιλιά”, αλλά μάλλον του “εργάτη”.

Κλείνοντας, θα ήθελα να συγχαρώ και πάλι τον κ. Άγγελο Κοτρώνη και να του ευχηθώ καλή επιτυχία στο δύσκολο έργο που ανέλαβε!

ΥΓ Επιτρέψτε μου φίλοι μου να σας ζητήσω μια μικρή χάρη: Οι εκλογικές περίοδοι είναι (δυστυχώς) στιγμές που αναγκαζόμαστε -όσοι έχουμε μια συναίσθηση αξιοπρέπειας- να υπομένουμε, να ανεχόμαστε και κάποιες φορές να εισπράττουμε συμπεριφορές και ενέργειες άνανδρες, ύπουλες και χωρίς ίχνος τιμιότητας και παρρησίας. Η γνωστή “λάσπη”. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Μπορούμε όμως να θυμόμαστε. Μπορούμε να μην αφήσουμε να ξεχαστεί και να κρατάμε τις αποστάσεις μας. Δεν είμαστε ρεβανσιστές, αλλά είναι κρίμα αυτοί που μέχρι προχθές μας εξέθεταν αδίκως και ανωνύμως (πλην όμως είναι γνωστοί ως παροικούντες την Ιερουσαλήμ), σήμερα να απαιτούν να τα ξεχάσουμε όλα: και “πάλι φίλοι είμαστε”, επειδή “έτσι είναι στις εκλογές, όλα επιτρέπονται”.

Ε, λοιπόν είναι καιρός να πούμε κι εμείς ένα όχι.  Παιδιά λυπάμαι, αλλά δεν επιτρέπονται όλα! Δεν είμαστε πια φίλοι. Η πολιτική έχει τρόπους. Αν κάποιος προτιμά την αναίδεια, την ατιμία και τη συκοφαντία, αντί της ευγένειας της αλήθειας και της τιμιότητας, τότε επιλέγουμε να τον κρατήσουμε μακριά μας, όχι από κακία, αλλά απλώς επειδή μιλάμε άλλη γλώσσα.

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Ευρωπαϊκή ανησυχία για το δικαίωμα στη "Λήθη του Internet"

Όταν πριν από λίγες ημέρες έγραφα για την μνήμη... ελέφαντα που διαθέτει το internet (ή τουλάχιστον πολλές υπηρεσίες του), δεν περίμενα να διαβάσω κάποια θετική εξέλιξη σε σύντομο χρόνο. Όμως με εξέπληξε ευχάριστα ένα άρθρο του "Βήματος" που αναφέρεται στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία αναζητά τρόπους προστασίας των χρηστών στα σύνθετα προβλήματα των προσωπικών τους δεδομένων και στην χρήση τους από εταιρείες του διαδικτύου.

Πιστεύω ότι κάθε προσπάθεια εξασφάλισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπως την θεσπίζουμε και οριοθετούμε τόσα χρόνια τώρα μέσα από διεθνείς κανόνες, νόμους, συμφωνίες και κάρτες δικαιωμάτων πρέπει να μας ευαισθητοποιεί ιδιαιτέρως στην σύγχρονη παγκόσμια κοινωνία. Στις (δύσκολες) μέρες μας πάντως, όταν εδώ στην Ελλάδα βλέπουμε με "ιδιαίτερο μάτι" την Ευρωπαϊκή Ένωση, τέτοιες ενέργειες και πρωτοβουλίες των επισήμων οργάνων της είναι σίγουρα ενθαρυντικές και δικαιολογούν στη συνείδησή μας το λόγο της ύπαρξής τους.

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο από τον σύνδεσμο http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=365214&dt=05/11/2010

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Το καινούργιο βιβλίο του κ. Θεμιστοκλή Ραφαλιά

8emis_01 Το προηγούμενο Σάββατο παρουσιάστηκε στην κεντρική αίθουσα του Ι.Α.Μ.Υ. το καινούργιο βιβλίο του αγαπητού φίλου Θεμιστοκλή Ραφαλιά με τίτλο: “65η ΕΠΕΤΕΙΟΣ (1944-2009) ΗΡΩΪΚΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ- ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΥΔΡΑΪΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ”.

Στο βιβλίο παρουσιάζονται με ζωντανό τρόπο, τόσο τα πρόσωπα που έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στα χρόνια της αντίστασης στην γερμανική κατοχή της Ύδρας, όσο και τα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν στον βάναυσο και απάνθρωπο θάνατο των ηρωϊκών αγωνιστών από τις γερμανικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Για το βιβλίο μίλησαν η διευθύντρια του Μουσείου κα Ντίνα Αδαμοπούλου, ο δημοσιογράφος- ερευνητής κ. Άδωνις Κύρου και ο φυσικός κ. Γεώργιος Πασαμήτρος οι οποίοι αναφέρθηκαν εκτενώς και με ιστορική λεπτομέρεια στην αντίσταση του ελληνικού λαού της ευρύτερης περιοχής του Αργολικού κόλπου. Συγκινητική στιγμή, όταν μας ανακοινώθηκε ότι στην εκδήλωση παρευρίσκοντο άνθρωποι που αναφέρονται στο βιβλίο και όπως όλοι οι αληθινοί ήρωες στέκονταν ανώνυμοι και ταπεινοί ανάμεσα στο πολυπληθές ακροατήριο.

Θα μπορούσα να γράψω ότι η παρουσίαση του βιβλίου ήταν μια εκδήλωση τιμής και μνήμης -έτσι έχουμε συνηθίσει να λέμε και ακούμε- για τους ήρωες της Εθνικής Αντιστάσεως. Θέλω όμως να ελπίζω, πως ήταν και μια μικρή απόδοση του χρέους μας, ως ελευθέρων ελλήνων, απέναντι στους συνεχιστές της αληθινής Ελλάδας. Μονάχα λυπάμαι που στην κατάμεστη εκείνη αίθουσα του Ι.Α.Μ.Υ. δεν υπήρχαν νέοι και παιδιά. Αυτοί που θα κρατήσουν σε λίγες ημέρες τη σημαία μας στις παρελάσεις της 28ης Οκτωβρίου, δηλαδή της εθνικής γιορτής για τον πόλεμο και την ελληνική αντίσταση κατά του φασισμού, έλειπαν από την αίθουσα…

8emis_02 8emis_03

8emis_04 8emis_05

Ελπίζω σύντομα να καταφέρω να φιλοξενήσω στη “Ζωή στην Ύδρα” μια συνέντευξη του φίλτατου Θεμιστοκλή και να μοιραστώ μαζί σας λίγες εικόνες από την ιστορία που μας περιγράφει στο καινούργιο του αυτό βιβλίο.

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Η απέναντι όχθη του Internet

email-icon Η “Ζωή την Ύδρα” είναι ένας χώρος που, όπως λέει και το όνομά της ασχολείται με όσα συμβαίνουν στην Ύδρα.

Θα ήθελα παρ’ όλα αυτά να γράψω εδώ για κάτι που με προβληματίζει σχετικά με το Internet. Το Internet που τόσο εξυπηρετεί και μπορώ να έχω την σελίδα αυτή “στον αέρα”. Ένας παλιός πωλητής είχε πει κάποτε σε έναν υποψήφιο συνδρομητή του Internet “Λοιπόν, μην κάθεσαι στην όχθη φίλε, μπες στο ποτάμι και ταξίδεψε!” Έτσι είναι: το Internet είναι ένα ποτάμι. Βουτάς μέσα του και αυτό σε ταξιδεύει. Με την ορμή του σε πηγαίνει παντού, σε ειδήσεις, σε εικόνες, σε άλλες χώρες, σε συναυλίες, σε βιβλιοθήκες, σε μουσεία, στη ζωή άλλων ανθρώπων, όπου θέλεις. Όμως τι γίνεται όταν βγεις από το ποτάμι και περάσεις στην απέναντι όχθη του; Τότε βλέπεις τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία. Και τότε ίσως όλα είναι διαφορετικά. Αφορμή για τον προβληματισμό μου βρήκα στο άρθρο της Βάλιας Καϊμάκη στο περιοδικό PCmagazine και στη συνέντευξη του Μπρούς Σνάϊερ στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία.

  • Ζήτημα πρώτο: Το 1984 είχα πάρει έναν μικρό υπολογιστή(τότε τους λέγαμε Home Computer) και είχα αρχίσει να ασχολούμαι με την basic (=μια γλώσσα προγραμματισμού). Θυμάμαι που στις παρέες μου όταν τους έλεγα περιχαρής το γεγονός, πολλοί με κοιτούσαν ανησυχητικά και με ρωτούσαν μεταξύ σοβαρού και αστείου, “δηλαδή μας φακελώνεις;”. Άλλες εποχές, άλλες εμπειρίες και κυρίως άλλες ανησυχίες! Σήμερα δίνουμε αφειδώς, άκριτα και κυρίως χωρίς κανέναν ενδοιασμό όλα τα προσωπικά δεδομένα μας σε site όπως το Google, το Twitter, το Facebook, το YouTube και σε τόσες άλλες εταιρείες. Ναι, για εταιρείες πρόκειται, και εδώ είναι το μυστικό: δεν παίρνουμε καν χαμπάρι ότι τα δίνουμε σε εταιρείες. Και αύριο αυτές οι εταιρείες θα μπορούν να μας “πουλήσουν” σε άλλες εταιρείες, ανάλογα με τα ενδιαφέροντά μας, τις συνήθειές μας, την οικογενειακή ή την οικονομική κατάστασή μας και ό,τι άλλο τους ενδιαφέρει. Σήμερα όλοι γράφουν ασταμάτητα στο Internet. Όχι, δεν γράφουν κάποια πραγματεία, ή κάποιο διδακτορικό. Γράφουν και κουτσομπολεύουν για απλά καθημερινά πράγματα του τύπου “τί θα κάνω το βράδυ”, “ποιός είναι ο καλύτερός μου φίλος/ φίλη” κλπ. Υιοθετούν ένα προφίλ που θέλουν οι ίδιοι να τους εκφράζει και να τους εκπροσωπεί, ώστε να αναγνωρίζονται από τους άλλους τις παρέας τους και να γίνονται αποδεκτοί. Εκφράζονται ελεύθερα και σχεδόν για κάθε θέμα. Πολλές φορές εκφέρουν απόψεις που έχουν το στοιχείο της απολυτότητας, ή της υπερβολής, που και οι ίδιοι δεν τις πολυ-πιστεύουν. Σε αυτό τους ωθεί και η δήθεν ανωνυμία που βρίσκεται μεν διάχυτη στο Internet, πλην όμως δεν υφίσταται. Ή τουλάχιστον δεν υφίσταται όσο νομίζουν οι χρήστες του. Έτσι βλέπουμε σήμερα νέα παιδιά να γράφουν ανερυθρίαστα για τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις (!) ή για άλλα ευαίσθητα και απολύτως προσωπικά θέματα. Και νά σου το επόμενο πρόβλημα: το internet θυμάται… Θυμάται πολύ καλά όπως έχει αποδείξει μέχρι σήμερα. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα θα εξακολουθήσει να έχει αυτή την ικανότητα και στο μέλλον. Όμως μετά από 15 ή 20 χρόνια, όταν πια οι σημερινοί έφηβοι θα πρέπει να δημιουργήσουν στη ζωή τους συνθήκες σταθερές και ώριμες, θα υπάρχει πίσω τους μια ολόκληρη παρακαταθήκη από νεανικές  υπερβολές, σκέψεις, εικόνες, φωτογραφίες και video (που οι ίδιοι θα έχουν φροντίσει να καταγραφεί και να αποθηκευτεί) για να τους συντροφεύει. Ορισμένοι ερευνητές βρίσκουν λύση και κάνουν λόγο για την αναγκαστική -σε πολλές περιπτώσεις- αλλαγή ταυτότητας των χρηστών. Έτσι ο σημερινός πιτσιρικάς που γράφει στο facebook ό,τι του κατεβαίνει στο κεφάλι προκειμένου να εντυπωσιάσει την παρέα, και ανεβάζει και κάνα-δυό φωτογραφίες από το κινητό με την κοπελιά του σε “ιδιαίτερες στιγμές”, σε 10 χρόνια θα ψάχνει να βρεί τρόπο να αλλάξει τον ψηφιακό εαυτό του. Θα αλλάζει λοιπόν το όνομά του, μιάς και δεν θα μπορεί να αλλάξει αυτά που ο ίδιος “χάρισε στην παρέα”...
  • Ζήτημα δεύτερο: Δυστυχώς όλοι μας είμαστε θνητοί, δηλαδή όλοι έχουμε ημερομηνία λήξης. Το Internet όμως δεν φαίνεται να έχει τέτοιο πρόβλημα και άρα όσα του παραχωρούμε, μάλλον δεν έχουν ημερομηνία λήξης. Αλήθεια τι γίνεται -ας πούμε- με το facebook ενός ανθρώπου που έφυγε από κοντά μας; Ποιός θα το διαχειρίζεται στο μέλλον, ποιός θα μπορεί να το διαγράψει ή καλύτερα ποιός και πώς εξουσιοδοτείται νομικά να κάνει οτιδήποτε; Ή μήπως πρέπει να μείνει ως έχει ες αεί..; Ποιός θα διαχειριστεί όλα αυτά τα  αρχεία που όλοι μας δημιουργούμε και με διαφόρους τρόπους αποθηκεύουμε σε τόσους ψηφιακούς χώρους, σε site, email κλπ, ή ποιός θα μπορέσει να χαρακτηρίσει τυχόν προσωπικές πληροφορίες που εμπεριέχονται σε αυτά; Και προσέξτε, εδώ δεν έχουμε την περίπτωση ενός συγγραφέα, τραγουδιστή, ηθοποιού, οι οποίοι επέλεξαν να αφήσουν κάποιο κομμάτι του εαυτού τους (όσο αληθινό οι ίδιοι ήθελαν) για τους άλλους…Τελικά, σήμερα πια δεν ζούμε μόνο επάνω στη γη, όπως όλες οι προηγούμενες γενιές πριν από εμάς,  αλλά και σε ένα άλλο παράλληλο εικονικό κόσμο που όσο κι αν μας φαίνεται εξωπραγματικός κατέχει κι αυτός κομμάτια του εαυτού μας. 

Τα προβλήματα είναι σύνθετα, μα απολύτως πραγματικά. Αν πριν από μερικά χρόνια (εκεί στο 1984 ας πούμε) τα παρουσίαζε κάποιος σε ένα βιβλίο, θα ήταν επιστημονική φαντασία. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάτι σχετικό, αλλά εγώ δεν είμαι δεινός γνώστης της ΕΦ Λογοτεχνίας…       

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Μια έκθεση αλλιώτικη...

 MIKE_05

Θέλετε να μπείτε σε ένα κόσμο μαγικό; Φανταστικό; Αν ναι, τότε προλαβαίνετε μέχρι τις 13 Οκτωβρίου να επισκεφθείτε την έκθεση του κ. Michael Lawrence που φιλοξενείται στον χώρο “Μελίνα Μερκούρη” στο λιμάνι της Ύδρας.

MIKE_01Γνωρίζω τον “Mike” αρκετά χρόνια εδώ στην Ύδρα. Τον συναντώ τακτικά στην ΟΣΤΡΙΑ με τον Στάθη και την Τασούλα. Πάντοτε ευγενής και καταδεκτικός. Πάντοτε λίγο… αφηρημένος -αλλά θα μου πείτε η φαντασία εχθρεύεται την έντονη προσοχή- και πάντοτε με το χαμόγελο.

 

Πήγα στην έκθεση προχθές το βραδάκι και βρήκα τον Michael να κάθεται έξω από την αίθουσα και να απολαμβάνει τα φώτα του λιμανιού όπως έπεφταν στα νερά. Με ξενάγησε στην έκθεση και είχα την ευκαιρία να μιλήσω αρκετά μαζί του για το έργο του, την διαχρονικότητα της μαγείας που αγκαλιάζει την Ύδρα, αλλά και για τους ανθρώπους που πολλές φορές αποδεικνύονται κατώτεροι του... τοπίου!

MIKE_02Όλα τα έργα που εκθέτονται είναι μοναδικά. Θα δείτε ταμπλό σε πολλές διαστάσεις και γλυπτά από μπρούτζο. Τίποτα δεν βγαίνει σε μεγάλους αριθμούς για κατανάλωση. Αυτή είναι και η φυσική πορεία των πραγμάτων, αφού για τον Michael κάθε έργο είναι και μια διαφορετική, μοναδική ματιά στον κόσμο του φανταστικού. Τίποτα από όσα θα δείτε δεν πωλείται. Ο στόχος του καλλιτέχνη είναι να δημιουργηθεί μια έκθεση που θα ταξιδέψει ανά τον κόσμο, υπό την αιγίδα ιδρύματος χορηγού, δίνοντας την δυνατότητα στους επισκέπτες της να ταξιδέψουν στην χώρα του ονείρου και να γνωρίσουν εικόνες πέρα από την πραγματικότητα. “Θα λειτουργεί όπως ένα ιερός χώρος που θα οδηγεί τον θεατή στην λύτρωση μέσα από τα χρώματα και τα σχήματα”.

Α, και κάτι τελευταίο. Η έκθεση που θα επισκεφθείτε δεν έχει τίτλο. Εγώ προτίμησα το “Χορεύοντας με τη Φαντασία”. Εσείς όμως, μπορείτε να βάλετε όποιο τίτλο σας αρέσει, εξάλλου η φαντασία του καθενός μας είναι μοναδική...

MIKE_04

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Το φως της Ύδρας

Hydra_Fall Όσοι ζούμε στο όμορφο νησί της Ύδρας, έχουμε ακούσει να γίνεται λόγος -κυρίως από ζωγράφους και φωτογράφους- για το περίφημο “φως της Ύδρας”. Φυσικά, με τη φράση αυτή δεν εννοούν ότι η Ύδρα έχει ένα άλλο φωτιστικό σώμα (ένα δικό της ήλιο ας πούμε). Η διαφορά με το υδραϊκό φώς, είναι ότι τα πάντα στο νησί αποκτούν μια ιδιαίτερη διαύγεια, μια καθαρότητα. Τα χρώματα παίρνουν μια εντονότερη απόχρωση, γίνονται πιο ζωντανά. Το φαινόμενο αυτό, εγώ το βλέπω -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- κυρίως κατά το Φθινόπωρο.

Θα μου πείτε τώρα, κάθε φωτογράφος ξέρει ότι το φθινοπωρινό φως έχει μια απαλότητα, μια γλυκάδα, που οφείλεται, ως επί το πλείστον,  στην αμβλύτητα της γωνίας των ηλιακών ακτίνων επάνω στη γη. Όμως, εδώ στην Ύδρα, όλα λειτουργούν στον μέγιστο βαθμό, συνεπικουρούμενα μάλιστα και από την ιδιαίτερη αυτή διαύγεια που είπαμε, δίνουν ένα αποτέλεσμα κυριολεκτικά συγκλονιστικό.

Όσοι πιστοί λοιπόν, και εννοώ όσοι εραστές του ωραίου, προσέλθετε στην όμορφη Ύδρα! 

Hydra_Fall_02

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Νέα Σχολική Χρονιά!

Sxoleia_01 Με αρκετά φθινοπωρινό καιρό άρχισε η καινούργια σχολική χρονιά για τα παιδιά. Όπως ακριβώς και πέρσι, ο καιρός αποφάσισε να βοηθήσει τους μικρούς μας…“κατεργάρηδες”, να επιστρέψουν στους… πάγκους τους, γι’ αυτό ο ήλιος κρύβονταν συνέχεια πίσω από βαριά σύννεφα, ενώ η δροσούλα ευνόησε ακόμα και μερικά μακριά μανίκια!

Φέτος σας δίνω φωτογραφίες από τον Αγιασμό του Γυμνασίου Λυκείου Ύδρας. Εδώ βέβαια τα πράγματα είναι πιο σοβαρά από τα Δημοτικά και οι ευθύνες όλων πολύ μεγαλύτερες, αλλά δεν λείπει και η καλή διάθεση και η όρεξη για δουλειά!

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΔΙΑ! 

Sxoleia_03 Sxoleia_02

Sxoleia_04 Sxoleia_07

Πρωτοβρόχια με καλοκαιρινή διάθεση!

Syrioti_03 Syrioti_05 Syrioti_02

Γεύση Φθινοπωρινή από την τελευταία ίσως συναυλία του φετινού καλοκαιριού. Ο καιρός μας τα “χάλασε” λιγάκι το περασμένο Σάββατο. Από το μεσημέρι, σύννεφα μαζεύτηκαν στον έως τότε καλοκαιρινό ουρανό της Ύδρας. Με βροντές, αστραπές και με το “πρώτο-βρόχι”, το Φθινόπωρο έκανε αισθητή την παρουσία του. Δρόσισε η ατμόσφαιρα, καθάρισε, και έγινε ιδανική, θα λέγαμε, για τη προγραμματισμένη βραδινή συναυλία στο ΙΑΜΥ.

Το βραδάκι όμως, άρχισαν και πάλι να πέφτουν μερικές σταγόνες. Βλέποντας αυτό, η κα. Ευγενία Συριώτη, η μεγάλη αυτή “δασκάλα”, ξεκίνησε την συναυλία της αμέσως, χωρίς τους προλόγους και τις συνηθισμένες εισαγωγές, οκτώ και μισή ακριβώς! Έτσι, ενώ η υπέροχή φωνή της ήδη ταξίδευε όσους είχαν ανεβεί στο δώμα από νωρίς, οι θέσεις πίσω ακόμη γέμιζαν με τον κόσμο που κατέφθανε…  Σε λίγο στο δώμα επικρατούσε το απροχώρητο και πολλοί στέκονταν όρθιοι στο πίσω μέρος.

Ένα πιάνο, ένα ντέφι και δύο μαράκες αρκούσαν για να συνοδεύσουν την μεγάλη ερμηνεύτρια και τις τρείς πολύ αξιόλογες κυρίες που την συνόδεψαν στην σκηνή. Τα τραγούδια τόσο γνώριμα και τόσο αγαπημένα, που όλο το κοινό σιγοτραγουδούσε μαζί με τις ερμηνεύτριες. Συγχαρητήρια στον Πολιτιστικό Σύλλογο της Ύδρας και στο ΙΑΜΥ για την πρωτοβουλία τους να αποχαιρετίσουμε το καλοκαιράκι με αυτή την πολύ-πολύ γλυκιά συναυλία!

Υ.Γ. Κάτι μου λέει πως αυτή δεν θα είναι η τελευταία συναυλία από την φετινή σαιζόν στην Ύδρα…

Syrioti_01 Syrioti_04

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Γραφείο Διαφημίσεων… “Η ΠΟΝΤΙΚΟΜΑΜΗ”

 

Advertisement_01 Χθες το πρωί έμαθα από ένα φίλο, ότι κάποιος “καλοθελητής” έχει φωτοτυπήσει το post  για την εκδήλωση διαμαρτυρίας που είχα ανεβάσει πριν μερικές ημέρες, και το  αφισοκόλλησε σε διάφορα σημεία του νησιού μας. Πράγματι, κι εγώ το είδα σήμερα σε τουλάχιστον δύο διαφορετικά.

Πρέπει να ξεκαθαρίσω από την αρχή, πως δεν με πειράζει το γεγονός ότι κάποιος αναδημοσιεύει τις απόψεις μου, εφ’ όσον τηρούνται ορισμένοι κανόνες δεοντολογίας. Από τη στιγμή που αναρτώ τις σκέψεις μου στο διαδίκτυο, γνωρίζω ότι θα τις διαβάσουν πολλοί (ασχέτως εάν συμφωνούν ή διαφωνούν με αυτές). Εξ άλλου γι’ αυτό υπάρχουν τα blog, για να μπορούμε να εκφραζόμαστε ελευθέρως δημοσίως και πάντοτε τηρώντας ορισμένους κανόνες.

Με ενοχλεί όμως, το ότι αυτός που αποφάσισε να με… διαφημίσει, το έκανε χωρίς να με ρωτήσει. Στη “Ζωή στην Ύδρα”, έχουν αναρτηθεί τα τελευταία 3 χρόνια πάνω από 110 αναρτήσεις (για συναυλίες, εκθέσεις, συνεντεύξεις κ.λ.π.). Γιατί λοιπόν, ο αυτόκλητος διαφημιστής μου, δεν αναδημοσίευσε κάποια από όλες εκείνες; Μήπως γιατί δεν εξυπηρετούσαν εύκολα καταστάσεις “καπελώματος”;

Τώρα -θα μου πείτε- μπορεί κάποιος απλώς να συμφώνησε με όσα γράφω και να χάρηκε τόσο πολύ που θέλησε να μοιραστεί τη χαρά του και με τους συντοπίτες του… Τί να πω…Μπορεί… Πάντως έχω την αίσθηση ότι όσο πλησιάζουν οι εκλογικές αναμετρήσεις για την ανάδειξη τοπικών αρχόντων, θα έχουμε και άλλα τέτοια φαινόμενα.

Για να μην σας κουράσω άλλο, θα κλείσω το ζήτημα αυτό, λέγοντας ότι φοβάμαι πως ορισμένοι (ως συνήθως ανώνυμοι) προσπαθούν να εντάξουν την “Ζωή στην Ύδρα” σε καθαρά μικρο-παραταξιακές λογικές και συμφέροντα. Και αυτό δείχνει ότι έχω πολύ δρόμο μπροστά μου ακόμα.

Μακάρι να κάνω λάθος…

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

Η Ελευθερία Αρβανιτάκη στο Διεθνές Καλλιτεχνικό Φεστιβάλ της Ύδρας

Eleftheria_01 Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες του φετινού καλοκαιριού δόθηκε στα πλαίσια του 1ου Διεθνούς Καλλιτεχνικού Φεστιβάλ της Ύδρας. Στο κατάμεστο δώμα του Ι.Α.Μ.Υ. η Ελευθερία Αρβανιτάκη, πλαισιωμένη από καταξιωμένους καλλιτέχνες, ερμήνευσε αγαπημένα τραγούδια στην ήσυχη υδραϊκή νύχτα. Ο κόσμος πολύς, ακόμα και στα βράχια που περιβάλουν το Μουσείο, έβλεπε κανείς σκαρφαλωμένους “ακροατές”.

Όμορφη καλοκαιρινή βραδιά, σε μια Ύδρα που αποχαιρετά (απρόθυμα και τεμπέλικα) το φετινό καλοκαιράκι.

Για τις φωτογραφίες που θαυμάζετε από την συναυλία πρέπει να ευχαριστήσω θερμά τον φίλο και “συνάδελφο” Νίκο Κιάφα από το υδραίικο φωτογραφείο IRIDA.

Eleftheria_02

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ξεκίνησε το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Ύδρας

Fest_a_01

 Fest_a_03 Fest_a_02

Fest_a_06 Fest_a_05

Την Τετάρτη 1η Σεπτεμβρίου ξεκίνησε το πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ Ύδρας. Πρόκειται για ένα φεστιβάλ που διοργανώνεται από ιδιώτες (όχι από κάποιο συγκεκριμένο φορέα) και ζητά να τέρψει την όραση με εικαστικές εκδηλώσεις (όπως είναι εκθέσεις καλλιτεχνών), την ακοή με μουσικές εκδηλώσεις (συναυλίες γνωστών ελλήνων και ξένων ερμηνευτών), αλλά και την γεύση, με  παραδοσιακή κουζίνα, νόστιμες συνταγές και λιχουδιές από γνωστή ελληνίδα Σεφ. Αν δεν κάνω λάθος αυτό το τελευταίο με περιλαμβάνεται για πρώτη φορά σε πρόγραμμα φεστιβάλ! Ήδη πραγματοποιήθηκε χθες το βράδυ συναυλία βυζαντινής μουσικής με τη χορωδία της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής, στο προαύλιο χώρο του Καθεδρικού Ναού και στο τέλος προσφέρθηκε στους ακροατές δροσερή σπιτική λεμονάδα και υδραίικα αμυγδαλωτά.

Τα συγχαρητήριά μας αξίζουν τόσο οι συμμετέχοντες στο φεστιβάλ, όσο και οι εμπνευσμένοι διοργανωτές του.

Fest_a_04