Η Ύδρα, λοιπόν, έχει μια παραξενιά, όπως και σχεδόν όλα τα παραδοσιακά νησιά μας. Δηλαδή, εκεί που περιδιαβαίνεις μέσα στα στενά της σοκάκια, ξαφνικά ακούς ψαλμωδίες… Και ψάχνεις-ψάχνεις για την εκκλησιά, αλλά πού να την βρείς. Γιατί εδώ στην Ύδρα, οι εκκλησιές είναι αγκαλιασμένες με τα σπίτια μας, βρίσκονται μέσα στα σπίτια μας. Οι εκκλησιές μας είναι μέρος της ζωής μας.
Έτσι κ’ εχθές εκεί που περπατούσα, άκουσα ύμνους και στρίβοντας σε ένα μικρό-στενό δρομάκι, βρέθηκα μπροστά στην εκκλησιά των Αγίων Κων/νου & Ελένης που γιόρταζε. Δείτε τις φωτογραφίες και πείτε μου αλήθεια, δεν είναι όμορφη η ζωή στην Ύδρα;
