Τα Μιαούλεια 2010 είναι πια παρελθόν. Θα μείνουν όμως στις καρδιές μας όπως και όλα τα προηγούμενα Μιαούλεια. Είναι η γιορτή που μας θυμίζει στιγμές από την Ιστορία μας (και το “ι” της ελληνικής ιστορίας νομίζω ότι πρέπει να το γράφουμε πάντα κεφαλαίο).
Το φετινό δρώμενο (που είχε στήσει ο Υδραίος κ. Μανώλης Πούλος), έκανε για πρώτη φορά αναφορά στους νεομάρτυρες του γένους μας και ιδιαιτέρως στον άγιό μας, τον Αγ. Κωνσταντίνο τον Υδραίο. Νομίζω ότι για πρώτη επίσης φορά, ακούσαμε περιγραφή της ναυμαχίας του Γέροντα (αναπαράσταση της οποίας είναι το κάψιμο της αρμάτας που γίνεται στο λιμάνι της Ύδρας).
Πριν σας αφήσω να απολαύσετε τις όμορφες εικόνες της γιορτής, επιτρέψτε μου να απευθύνω ευχαριστίες στα υδραιόπουλα, γιατί ήταν αυτά που με τις υπέροχες εκδηλώσεις τους λάμπρυναν τη φετινή γιορτή της Ύδρας. Ακόμα και όταν ο καιρός μας τα χάλασε και άρχισε να βρέχει, στην τελευταία παράσταση χθες το βράδυ, εσείς παιδιά, με το κέφι σας, μας κρατήσατε όλους εκεί, κάτω από τη βροχή. Σας ευχαριστούμε για την ζωντάνια σας, το κέφι και την γνησιότητά σας.