Εδώ και λίγες ημέρες, η Ύδρα απέκτησε ένα ακόμη διαμάντι στο στέμμα της, το κοσμημένο με τα τόσα μοναδικού κάλους μνημεία και κτίσματα. Η Συνεδριακή Αίθουσα του Ι. Καθεδρικού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ύδρας, την 25 Ιουνίου άνοιξε και επίσημα τις πόρτες της και υποδέχθηκε στα εγκαίνιά της τους Υδραίους που την κατέκλυσαν!
Η αίθουσα εντάσσεται στον χώρο του “Μοναστηριού” και καταλαμβάνει ένα μέρος της Νότιας Πτέρυγας. Η ιστορία της είναι λίγο- πολύ γνωστή: Αρχικά λειτούργησε ως αποθηκευτικός χώρος και ελαιοτριβείο για τις σοδειές που προέρχονταν από την καλλιέργεια του Μετοχίου. Καθώς τα χρόνια περνούσαν και οι συνθήκες άλλαζαν, το ελαιοτριβείο σταμάτησε τη λειτουργία του και έμεινε απλώς μια μεγάλη αποθήκη. Στα χρόνια του παλαιού Δεσπότη Ιεροθέου- αρχή της δεκαετίας του ‘70- η αίθουσα μετατράπηκε σε Κέντρο Νεότητας. Δηλαδή απέκτησε σκηνή για να γίνονται παραστάσεις, έναν εξώστη και θεωρεία. Τοποθετήθηκαν μικρόφωνα, καρέκλες για την παρακολούθηση παραστάσεων, ομιλιών κ.α. Με τον καιρό τα τεχνολογικά μέσα της αίθουσας έγιναν πολύ παρωχημένα, και η όλη κατάσταση είχε φθαρεί σε σημείο που η αίθουσα να μην χρησιμοποιείται πια. Η τοπική Εκκλησία είχε από καιρό την διάθεση να κάνει κάτι καλύτερο στο χώρο αυτό, αλλά για να παραφράσουμε και ό,τι έλεγαν και οι σοφοί μας πρόγονοι, “Δεί δη, χρημάτων, ω άνδρες… Υδραίοι”. Κάποια στιγμή, για καλή τύχη όλων μας, έγινε η δημοπρασία εκμισθώσεως του Μετοχιού. Η δημοπρασία είχε ανέβει σε δυσθεώρητα ύψη και το ποσό που κατατέθηκε στο Λ/μο του Μοναστηριού βοήθησε ώστε και Υδραϊκοί Σύλλογοι επιχορηγήθηκαν, Σχολικές Επιτροπές, Νηπιαγωγεία, το Νοσοκομείο μας, ήρθε παιδίατρος στην Ύδρα και ανάμεσα σε τόσα άλλα ήρθε και η σειρά της αίθουσας να μετατραπεί σε μια σύγχρονη Συνεδριακή Αίθουσα υψηλού επιπέδου, όπως το είχαν οραματιστεί τόσο ο προϊστάμενος του Καθεδρικού, ο π. Ακίνδυνος, όσο και ο Δεσπότης μας.
Ξεκίνησαν λοιπόν οι εργασίες για τις εσωτερικές μετασκευές της αίθουσας υπό την (δωρεάν) επίβλεψη και καθοδήγηση του Αρχιτέκτονα και νυν Δημάρχου Ύδρας κ. Άγγελου Κοτρώνη. Τότε όμως ήταν που… “σκάλωσε το πράμα”. Άρχισαν, ως “κεραυνοί εν αιθρία”, κάποιες καταγγελίες από “Υδραίους” και “Φιλυδραίους” οι οποίοι είδαν ξαφνικά να… καταστρέφεται και να… αλλοιώνεται η παραδοσιακότητα του Υδραϊκού τοπίου(!) Αμέσως επενέβη η Αστυνομία του νησιού (ως όφειλε) και φρόντισε να διακοπούν πάραυτα οι εργασίες. Πολλοί δε “καλοθελητές” προσφέρθηκαν να βοηθήσουν για να απεμπλακεί το ζήτημα. Κάποιος μάλιστα προσφέρθηκε να κάνει κι ένα σκαρίφημα το οποίο θα βοηθούσε να προχωρήσει το έργο στο τοπικό αρχαιολογικό συμβούλιο. Παρεμπιπτόντως να σας πω εδώ, ότι ο προσφερθείς δεν ήταν καν πολιτικός μηχανικός, αλλά ο άνθρωπος ήταν…ιατρός (ΩΡΛ, αν δεν κάνω λάθος ).
Για να μην σας τα πολυλογώ, τα έργα ξεκίνησαν μετά από διάστημα περίπου δύο χρόνων, όσο δηλ. χρειάστηκε για να βγουν άδειες εσωτερικών μετασκευών από την Πολεοδομία (με την σύμφωνη γνώμη της Αρχαιολογίας που φρόντιζε για την διατήρηση-προστασία στις…τσιμεντοκολόνες του 1970), και βέβαια κάποια στιγμή οι εργασίες περατώθηκαν. Η αίθουσα ολοκληρωμένη πλέον και με τεχνολογικό εξοπλισμό αντίστοιχο των σύγχρονων Αθηναϊκών και ευρωπαϊκών συνεδριακών χώρων, άνοιξε τις πύλες της στους Υδραίους. Σε όλους τους Υδραίους, χωρίς εξαιρέσεις. Και τότε, ω του θαύματος, είδαμε να προσέρχονται για να συνεορτάσουν και να φωτογραφηθούν όλοι εκείνοι που δύο χρόνια τώρα “βοηθούσαν” να μην τελειώσει ποτέ! Και μάλιστα, όχι μόνο προσήλθαν πρώτοι και καλύτεροι, αλλά φρόντισαν να πιάσουν και τις μπροστινές καρέκλες (ξέρετε αυτές που είναι για τα “σημαίνοντα πρόσωπα”), ώστε να τους βλέπουμε όλοι και να τους θαυμάζουμε! Ευτυχώς που δεν ζήτησαν κιόλας να τους ευχαριστήσουν για την πολύτιμη προσφορά τους στην αποπεράτωση της αίθουσας! Αλλά εδώ είμαστε, και να μου το θυμηθείτε αυτό, σύντομα θα ζητούν την αίθουσα αυτή για δικές τους δραστηριότητες…
Ο Δεσπότης μας, στην ομιλία του στα εγκαίνια, εξέφρασε το παράπονό του για όλον αυτόν το πόλεμο, τον άδικο πόλεμο σε βάρος της Εκκλησίας, η οποία τελικά κατασκεύασε και παραδίδει στην Ύδρα ένα έργο που είναι πόλος έλξης για συνεδριακό τουρισμό υψηλού επιπέδου. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύτιμος είναι ο τουρισμός κατά τους νεκρούς μήνες στο νησί.
Ορίστε τώρα! Χάλασα τη χαρούμενη, γιορτινή διάθεση που είχε το post μου, τουλάχιστον όταν το ξεκινούσα. Φτάνουν τα παράπονα. Ούτως ή άλλως, δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι, όσα κι αν γράψω εγώ εδώ. Απολαύστε λοιπόν μερικές εικόνες από τα εγκαίνια της Συνεδριακής Αίθουσας του Ι. Καθεδρικού Ναού Ύδρας, και είμαι σίγουρος ότι θα ξεχάσετε όσα πικρά διαβάσατε.
